Günümüz dünyasında binlerce yıllık öfke, nefret ve şiddet tohumları yeniden yeşeriyor. İnsanlar, adeta içlerindeki ifritin kontrolüne giriyor. Peki, bu kadim kötülük modern dünyada nasıl tezahür ediyor?
İfrit Metaforu: Kadim Kötülüğün Yansımaları
İfritler, binlerce yıl boyunca var olan, güçlü, kurnaz ve sabırlı varlıklar olarak bilinir. Onlar doğrudan ruhumuzu ele geçiremeseler de, zihnimizi ve bedenimizi esir alabilirler. Kibrimiz, öfkemiz, korkularımız ve hatalarımız, onları içimize davet eden açık kapılar gibidir.
İfritin İnsan Ruhundaki Etkileri
İfritlerin etkisi altına giren insanlar şu belirtileri gösterir:
• Empati eksikliği: Başkalarının acısını anlamamak, bencilliğe sürüklenmek
• Hoşgörüsüzlük: Farklı fikirlere, inançlara ve yaşam tarzlarına karşı tahammülsüzlük
• Şiddet eğilimi: Fiziksel veya psikolojik şiddete meyil
• Aşırı dünya hırsı: Maddiyatın ve gücün esiri olmak
• Nefret ve kin: Sürekli çatışma ve ayrışma arayışı
İfritler, insanları sadece olumsuz düşüncelere sevk etmekle kalmaz, aynı zamanda onları ayrılığa, nefrete ve düşmanlığa da yönlendirirler.
İfritlerin Toplumsal Sonuçları
Bu bireysel yozlaşma, zamanla toplumsal çöküşe yol açar:
• Toplumsal kutuplaşma
• Artan suç oranları
• Mutsuzluk ve huzursuzluk
• Aile bağlarının zayıflaması
• İnsan ilişkilerinin bozulması
İfritler sadece bireysel değil, toplumsal düzeyde de yıkıcı bir etkiye sahiptir.
İfritlerin Tuzağından Kurtulmanın Yolları
İfritlerin etkisinden korunmanın ve kurtulmanın yolu, manevi direnci artırmaktır.
• Tövbe ve istiğfar: Geçmiş hatalardan arınmak
• İslam’ın aydınlık yolunda yürümek: Namaz kılmak, sadaka vermek, iyilik yapmak
• Ruhsal ve fiziksel korunma: Evden çıkarken Euzu Besmele çekmek, abdestli olmak, eve girerken selam vermek
• İletişimi arındırmak: Dedikodu, yalan, iftira gibi zararlı sözlerden uzak durmak
• İyi insanlarla vakit geçirmek: Negatif enerjiden ve yozlaşmış ortamlardan kaçınmak
Unutulmamalıdır ki, ifritler sadece içimizde değil, dış dünyada da sinsice dolaşırlar. İnsan kılığına girmiş ifritler, etrafımızda kol gezer ve bizi karanlık tuzaklarına çekmeye çalışırlar.
Son Nefes Gelmeden…
Hayatın koşuşturmacası içinde sık sık unuttuğumuz bir gerçek var: zamanın kıymeti. Nefsimiz bize sürekli “daha vaktin var” diye fısıldarken, aslında hiç kimse yarının ne getireceğini bilemez.
Vallahi, billahi hesap zordur!
Bu söz, yaşamın sonunda hepimizin yüzleşeceği büyük muhasebeyi hatırlatır. Zaman, hayatımızın en değerli hazinesi. Onu nasıl harcadığımız, yaşamımızın anlamını belirler.
• Sevdiklerimize vakit ayırmak
• Hayallerimizin peşinden gitmek
• İyilik yapmak, gönül almak
• Manevi yönümüzü güçlendirmek
Bunların hepsi, son nefes gelmeden önce yapmamız gerekenlerdir. Çünkü pişmanlıkla geçen bir ömür, kaybedilmiş bir hazine gibidir.
Ünlü düşünür Seneca şöyle der:
“Hayatımızın kısa olduğundan değil, onu kısa yaşadığımızdan yakınırız.”
Belki de durup düşünmeli, nefsimizin yanıltıcı fısıltılarına kulak asmamalıyız.
Sonuç: Karanlığa Karşı Aydınlık
Kadim kötülükle mücadele, bireysel ve toplumsal bir sorumluluktur. Kendi ruhumuzu ve toplumumuzu korumak için, İslam’ın nuruyla aydınlanmalı ve ruhumuzu bu nurla beslemeliyiz.
Gaybı bilen yalnızca Allah’tır. Gelecek endişesiyle karamsarlığa kapılmak yerine, Allah’a tevekkül etmeli ve O’nun rahmetine sığınmalıyız.
Son nefes gelmeden önce, bu gerçeği idrak edebilmek dileğiyle…
